Opdracht creatief schrijven

 

Er was eens een heks die Séphoré heette. Ze woonde in de stad. Onder een wolkenkrabber bewoonde ze een donkere kelder. Niemand wist dat ze een heks was. Als er dan toch iemand achterkwam, toverde ze diegene om in een plant. Séphoré had ondertussen een grote plantencollectie. De planten konden niet meer praten, enkel nog jammeren van de dorst. 

 

Séphoré was niet van het gevoelige type. Het gejammer van haar planten deerde haar niet. Ook op liefdesvlak kon je haar harteloos noemen. Al was Séphorés uiterlijk allesbehalve onbegeerlijk. Ze liet menig mannenhart sneller slaan. Haar gezicht was engelachtig en was omlijst met prachtige goudblonde haren. Zelfs de knapste zoon van de koning bleef niet ongevoelig voor haar oogverblindende schoonheid. Op en dag vroeg hij haar hand. Elke vrouw in het land was jaloers. Maar Séphorés ijskoude hart sloeg geen tel sneller. Ze wees de prins koelbloedig af. 

 

Voor de liefde had Séphoré geen tijd. Ze vond dat het haar alleen maar in de weg stond om haar dromen waar te maken. Séphoré droomde al jaren van warme oorden, meer bepaald van een tropisch onbewoond eiland. Een eiland waar ze kon toveren zo veel ze maar wou en kon genieten van het zonnetje. Haar moeder vond dat maar stom. Haar moeder had gewild dat ze een goede man vond en een stabiel leven zou leiden, en zeker geen mensen meer in planten zou veranderen. Een jaar geleden was haar moeder heengegaan. Séphoré had veel tranen gelaten, maar nu had ze wel de vrijheid om haar dromen waar te maken. 

 

Séphoré pakte haar spullen. Veel had ze niet. In een klein tasje zat alles wat ze nodig had: enkele toverkruiden om te planten, zaadjes van verschillende groeten, fruit en granen om te planten en wat kledij. Toen ze klaar was om te vertrekken haalde ze haar speciale vervoermiddel van onder het stof. Haar moeder had haar altijd verboden het te gebruiken. Nu kon ze het eindelijk voor de eerste keer uittesten. Het vliegend tapijt had in jaren geen straaltje zonlicht meer gezien. Dat had niets afgedaan aan de snelheid van het tapijt. Séphoré zette haar koffer op het tapijt en vleide zich comfortabel neer. Twee tikjes op het tapijt en het vertrok. Sneller dan het licht vloog ze naar het tropisch, onbewoond eiland. Daar leefde ze nog lang en gelukkig.